علی لندی

ماجرا از این قرار است که علی لندی درست زمانی که در محله خاله خود در حال بازی بود، ناگهان صدای انفجار از خانه یکی از اهالی به گوشش می‌رسد. ۲ انسان؛ یک پیرزن و یک زن میانسال وقتی مشغول تهیه ناهار با استفاده از پیک نیک بودند، آتش در خانه شان زبانه می‌کشد، صدای جیغ و داد زنان همه جا را فرا می‌گیرد و فریاد کمک سر می‌دهند.

علی لندی سیاوش وار و قهرمانانه دل را به آتش می‌زند و برای نجات ۲ زن از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند؛ پیک نیک را از خانه‌ای که آتش گرفته در طبقه دوم به پایین پرتاب می‌کند، اما حریق دامن خودش را گرفتار می‌کند. شامگاه ۱۸ شهریور در حالی که همه خبر‌ها معطوف به جان باختن دختر ۱۲ ساله ایذه‌ای بود که به دلیل گشودن آتش از سوی اوباش فوت شده بود، قهرمانی کوچک جثه اهل ایذه با دلی بزرگ همچون قهرمانان افسانه‌ای در داستان‌های شاهنامه در اقدامی فداکارانه دل را برای نجات جان انسان‌ها به آتش زد.

به راستی روایت این جانفشانی، واقعیتی بدون اغراق است که از انسانی والا منش برخواسته، گویی او می‌خواست بگوید درس و مشق را به خوبی آموخته و شعر سعدی را به خوبی با روح و جان هم حفظ و هم حس کرده است.